Purmer D1
Hoe verliezen beter, leuker, spannender en winstgevender kan zijn dan winnen.
Met 130 kilometer per uur op weg naar Anna Paulowna naar een wedstrijd van kampioenskandidaat Purmer D1. De tegenstanders verloren eerder van een andere ploeg met maar liefst 26-0. Een uitslag die de geweldige spelers van Purmer wel eens zouden kunnen verbeteren. Als oom van een van deze kanjers heb je er natuurlijk alles voorover om zoveel mogelijk wedstrijden bij te wonen. Als korfballiefhebber stapte ik met enige tegenzin in de auto van Gerda de coach en trainster deze ploeg. Mede dankzij Gerda en natuurlijk het enthousiasme en door de inzet van de kinderen zelf hebben ze het afgelopen jaar als ploeg een enorme groeispurt gemaakt. Met een monster uitslag in het vooruitzicht zou er deze wedstrijd van groeimogelijkheden weinig sprake zijn. Al met al voor de sportliefhebbers waarschijnlijk een zeer saaie wedstrijd. Waarin het niet eens gepast zou zijn om de eigen ploeg te enthousiast aan te moedigen of te juichen voor doelpunten of mooie acties. Wanneer ik dus enigzins verveeld op de tribune plaats neem komen de ploegen het veld op om in te schieten. Bij de tegenpartij valt ons direct een hele grote heer op zoals ook te lezen valt in een gedetailleerd verslag van de wedstrijd. Aan zijn schot kun je zien dat hij gewend is om op een veel hogere korf te schieten. En dus minimaal uit een C ploeg moet komen. Daar deze vereniging geen C heeft weten we dat we te maken hebben met B aspirant. Als toeschouwers zich op de tribune afvragen of dit zomaar kan denk ik alleen maar: “Yes tegenstand. Misschien toch nog een echte wedstrijd.” Het schot van deze B speler zal niet heel gevaarlijk zijn. De doorloopbal echter is voor deze lange speler wel heel gemakkelijk. Hij zal dus goed verdedigd moeten worden. De eer om de B’r te verdedigen is de eerste periode aan mijn nicht. Ondanks dat Djaya haar taak uitstekend uitvoert weet de ervaren speler haar toch een paar keer van uit de counter te verrassen. Met enige ervaring als coach weet ik dat in een situatie als deze een speler eigenlijk 1 op 1 gecoacht moet worden maar daar heb je de tijd niet voor. Ik verlaat dan ook de tribune en loop de zaal in. Daar vraag ik Gerda of ik mijn nicht mag coachen. Gerda zegt : “Ga je gang.” Verdedigend gaat het heel goed. Maar alle aanvallen van de Purmer worden na 1 schot afgebroken omdat de lange heer bijna alle ballen moeiteloos afvangt. De Purmer spelers hebben geleerd om allemaal evenveel bij de paal te komen. Voor de vang of om aan te geven. En Djaya heeft op de laatste training nog een mooie actie geleerd voor onder de korf. Dit is een zo een moment waarom ik vaak tegen spelers zeg: “Goed is soms fout en fout is soms goed.” Met een hele lange tegenstander kun je beter niet bij de paal komen. Djaya wordt dan ook een beetje boos op me wanneer ik haar in de aanval telkens bij de paal wegstuur. Ze wil haar truukje doen en heeft geleerd om mee te draaien. Zo komt die grote heer dus nog vaak onder de korf. Djaya weet de bal een paar keer voor de neus van de reus weg te pikken. Maar de meeste ballen zijn voor hem. Purmer kan bijna niet aanvallen en van uit de vang volgt nog een enkele counter. Helaas gaat iedere doorloop bal van hem raak. Wanneer Djaya het door begint te krijgen verdedigt ze hem geweldig en rent ze steeds weg bij de korf. Helaas staat het dan al 5-0 Voor de tegenpartij.
Dan komen Tessa en Sam het veld in. Omdat Joost er al staat heeft het team nu twee echte heren in het veld. Djaya is teleurgesteld dat ze daardoor als dame verder moet. Ze maakt me apetrots door te zeggen dat ze die grote B wil blijven verdedigen. Maar dan moet er een jongen als meisje en een meisje als jongen. Leuk om de scheidsrechter gek te maken maar het is een ongeschreven regel dat we dat nooit doen. Gerda kiest heel verstandig voor Joost om de taak over te nemen. Sam is misschien iets sneller maar is ook een speler die veel risico’s neemt. Weer zo iets geweldigs dat je beter niet tegen een enorm grote en zeer goede tegenstander kan doen. Joost is gewaarschuwd en fit. Verdedigend staat hij meteen op scherp. Maar ook Joost komt zoals ze geleerd hebben nog onder de korf. Ik heb me nicht geholpen en besluit om dat bij Joost ook te doen. Joost voert zijn opdracht perfect uit. Hij rent van links naar rechts en weer terug. Van de ene naar de andere kant. En rondjes door het veld. Al snel zelfs zonder dat hij hoeft te worden aangestuurd. Joost rent zo hard en zoveel dat hij niet alleen de grote B helemaal stuk loopt maar ook zichzelf. Af en toe roep ik hem naar de kant en zeg: “Even rusten.” Maar zodra zijn tegenstander naar het spel of de bal kijkt stuur ik hem weer op weg. Terwijl Joost zijn tegenstander letterlijk sloopt en helemaal uitschakelt knokken de andere kanjers zich onder leiding van Gerda en Nikki terug in de wedstrijd. Ondanks vijf gemiste strafworpen komen ze terug naar 6-5. Wanneer de tegenpartij kan aanvallen is de B’r te moe om nog een doorloopbal te nemen. Wanneer Purmer aanvalt zorgt Joost ervoor dat hij geen énkele bal meer afvangt. Er volgt een enorme spannende slot fase waarin Purmer wel 15 mooie kansen creëert maar helaas allemaal net mis. Wanneer de scheidsrechter die overigens geweldig floot de wedstrijd beëindigd staat het nog steeds 6-5. Purmer heeft onverdient en met veel pech verloren. Maar ze hebben weergaloos gespeeld en zich keihard terug geknokt. Voor de toeschouwers en sportmensen een wedstrijd om nooit te vergeten. De D is een super team. Voor de derde keer op rij een wedstrijd van een grote achterstand terug geknokt en tot op de laatste seconde gewoon te spannend. 2 gewonnen en 1 verloren. Maar dit was de allerbeste! Zelf loop ik nu drie dagen later nog te stuiteren en te genieten. Eén wedstrijd waarin de ploeg zeker veel geleerd heeft al is het dat ze meer moeten oefenen op strafworpen en onderhandse doorloopballen. Dan was het vandaag waarschijnlijk 6-12 geworden.
Ik vergeet deze dag nooit meer. In plaats van een super saaie overwinning was dit één van de mooiste wedstrijden die ik ooit gezien heb. Super trots op deze kanjers. Na de wedstrijd bleek dat ik Joost wel iets teveel heb opgejaagd. Dat spijt me maar ik hoop dat Joost zich deze dag zal herinneren als de dag waarop hij als Dtje beter was dan een enorm grote en drie of vier jaar oudere B speler.
Bedankt KANJERS.
